αφού περάσαμε ένα χαλαρωτικό 3 διανυκτερεύσεις στο νησί Olkhon και μερικές ημέρες στο Irkutsk, ήρθε η ώρα για το τρίτο (και τελευταίο) σκέλος του Trans-Siberian/Trans- Η Μογγολική Ταξίδι τρένου στο OMSK, Ρωσία.
Το πρώτο μας σκέλος που μας πήρε από το Πεκίνο στο Ulan Bator βρισκόταν στο αρχικό Trans-Mongolian Train. Το δεύτερο σκέλος μας που μας πήρε από τον Ulan Bator στο Irkutsk ήταν και στο αρχικό τρένο. Θέλαμε να βιώσουμε το “αληθινό” trans-siberian τρένο, καθώς είναι πραγματικά βολικό για τις διασταυρώσεις των συνόρων (δεν χρειάζεται να αλλάζετε τη μεταφορά ή ακόμα και να βγείτε από το τρένο). Ωστόσο, το τρίτο σκέλος που κλείσαμε ήταν μόνο σε ένα τοπικό τρένο, όχι το αρχικό τρένο από τη δεκαετία του 1950. Εξακολουθεί να τρέχει στην ίδια γραμμή τρένων, αλλά τα αυτοκίνητα και οι κουκέτες ύπνου είναι διαφορετικά και το κόστος είναι χαμηλότερο.
Το διάδρομο του τρένου-λίγο πιο πολυσύχναστο και στενότερο από το αρχικό τρένο της Σιβηρίας
Όταν επιβιβάσαμε το τρένο, σύντομα έγινε φανερό ότι δεν βρισκόμασταν στον ίδιο τύπο τρένου όπως και πριν! Τα κρεβάτια στην 3η τάξη μας ήταν πολύ μικρότερα και σκληρότερα από αυτά που είχαμε πριν. Δεν υπήρχε καμιά ανάπαυση πίσω ενώ καθόμουν. Δεν υπήρχε πόρτα στην περιοχή της καμπίνας μας και σε όλη τη στενή αίθουσα από εμάς ήταν δύο άλλα κουκέτα. Είναι το ίδιο ρυθμισμένο με ένα τρένο στην Ινδία. Όχι μόνο ήταν το πραγματικό τρένο διαφορετικό, αλλά ήμασταν οι μόνοι αλλοδαποί στο πλοίο!
Το κρεβάτι μας για τις επόμενες 2 νύχτες, ήμασταν στις κορυφαίες κουκέτες
Υπήρχε όμως ένα αυτοκίνητο για φαγητό (αλλά το μενού ήταν όλα στα ρωσικά), οι τουαλέτες ήταν οι ίδιες με τα προηγούμενα τρένα, ίσως ακόμη και λίγο πιο όμορφα και οι υπάλληλοι της καμπίνας δεν ήταν γκρινιάρης! Ήταν όλοι φιλικοί και καθαρίζονταν συνεχώς τα δάπεδα και συλλέγοντας σκουπίδια.
Μετά από μερικές στάσεις, έφτασαν οι σύντροφοι μας. Ένα παλαιότερο ρωσικό ζευγάρι με τα ονόματα του Alexi και της Leannah. Μόλις κάθισαν, γνωρίζαμε ότι θα ήταν ένα ενδιαφέρον ταξίδι.
Το αυτοκίνητο εστιατορίου στο ταξίδι μας στο τρένο από το Irkutsk στο OMSK – δεν υπάρχει όμως αγγλικό μενού
Ο Alexi έβγαλε αμέσως το βασικό του τηλέφωνο Nokia και προχώρησε να μας δείξει φωτογραφίες από χειμώνες της Σιβηρίας, τεράστια φορτηγά στον θάμνο και το κυνήγι. Μας είπε (χρησιμοποιώντας τη νοηματική γλώσσα) για να μετακινηθείτε στις εικόνες. Ετσι έκανα. Μετά από περίπου τέσσερις περίπου, BAM ήμουν χτύπησε με τη συλλογή πορνό! Το Boob μετά το Boob μετά τον κώλο εμφανίστηκε στο τηλέφωνο, το οποίο δεν τον ενοχλούσε ούτε τον σταμάτησε στο ελάχιστο.
Μετά από κάποιες συνομιλίες, ήταν το Dinnertime και ο Alexi και η Leannah επέμεναν να τρώμε μερικά από τα τρόφιμά τους. Είχαμε σνακ σε αγγούρια, ντομάτες και πατάτες και ψωμί σίκαλης πασπαλισμένο με αλάτι “ο ρωσικός τρόπος”.
Απολαμβάνοντας λίγο φαγητό με τους νέους συντρόφους μας
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του δείπνου Nick και εγώ δόθηκαν τα νέα μας ρωσικά ονόματα. Έγινα Τατιάνα και ο Νικ έγινε Νικολάι. Δεν είμαι σίγουρος πως πίστευαν ότι ο Dariece ακούγεται σαν Tatiana, αλλά κατά τη διάρκεια των επόμενων 20+ ωρών ο Alexi ήταν αρκετά περήφανος για τον εαυτό του, λέγοντας στους συνοδούς ότι “ο Tatiana και ο Nicolai είναι από τον Καναδά και την Τατιάνα και τον Νικολάι πηγαίνουν στο Omsk και στη συνέχεια στο Καζακστάν” – στην οποία οι γυναίκες δεν νοιαζόταν.
Μετά το δείπνο ο Nicolai και εγώ αποφασίσαμε να βγάλουμε το μπουκάλι βότκα που είχαμε αγοράσει για αυτή την περίσταση του τρένου. Είναι πρακτικά μέρος της ρωσικής εμπειρίας στο τρένο. Η Leannah επέμεινε ότι δεν μοιραζόμασταν μαζί τους και ότι το παίρνουμε πίσω στον Καναδά μαζί μας. Επιμείναμε ότι ήταν ωραία και χύθηκε 4 βολές.
Ίσως η βότκα ήταν κακή ιδέα…
Προφανώς δεν είχαμε υπογράψει γιατί επιμένει ότι δεν μοιραζόμασταν, θα αποδειχθεί ότι ο Alexi αρέσει πραγματικά η σάλτσα του! Γρήγορα ήθελε περισσότερη βότκα και η ομιλία του έγινε γεμάτη – oops…
Μια πιο ευτυχισμένη Leannah – Pre Vodka
Όχι μόνο η εταιρεία στο τρένο είναι μεγάλη, αλλά οι απόψεις ήταν θαυμάσιες. Είχαμε προηγουμένως δει βραχώδη βουνά, κυλιόμενη στέπα, ποτάμια και λίμνες. Σε αυτό το ταξίδι, ήταν πυκνά δάση σημύδας και πεύκου και εκπληκτικά μικρά σπίτια της Σιβηρίας από ξύλο. Προφανώς αυτά είναι τα καλοκαιρινά σπίτια των ντόπιων. Έρχονται εδώ από τον Μάιο έως τον Αύγουστο και απολαμβάνουν την έρημο και φυτεύουν μικρούς κήπους, πριν επιστρέψουν στις πόλεις όταν χτύπησαν οι κρύοι χειμώνες της Σιβηρίας.
Ένα καταπληκτικό τέλος της ημέρας στο τραίνο Trans-Siberian
Μετά από έναν κάπως ανήσυχο ύπνο, όλοι ξύπνησα και μοιραστήκαμε μερικά μπισκότα πρωινού, αγγούρια, ψωμί και καφέ. Παρουσιάσαμε φωτογραφίες των οικογενειών μας στον Καναδά και όπου ζούσαμε στο Yangzhou, στην Κίνα και στην μας διδασκαλία αγγλικών εκεί.
Ο Alexi σε αντάλλαγμα μας έδειξε τη ρωσική εφημερίδα του, η οποία κυριολεκτικά είχε φωτογραφίες βυζιά σε κάθε σελίδα – εκτός από το πίσω και το μπροστινό μέρος. Μας ρώτησε αν έχουμε εφημερίδες στον Καναδά, είπαμε ναι, αλλά τότε εξήγησα ότι δεν έχουμε μισές γυμνές γυναίκες στα χαρτιά μας. Φαινόταν εντυπωσιασμένος με αυτό το σχόλιο και είμαι αρκετά σίγουρος ότι δεν θα επισκεφθεί το CANada οποιαδήποτε στιγμή σύντομα.
Το δεύτερο βράδυ στο τρένο ήταν γεμάτο με βότκα, περισσότερο φαγητό και 6 νέους Ρώσους φίλους. Θεωρούμε πάντα αξιοσημείωτο πόσο μπορεί να κοινοποιηθεί μεταξύ των ανθρώπων όταν δεν υπάρχει καμία κοινή γλώσσα. Μάθαμε πολλά από τις κινήσεις των χεριών και τις πολύ βασικές λέξεις που οι νέοι φίλοι μας γνώριζαν στα αγγλικά. Μιλήσαμε για τον Pavel Bure (διάσημο παίκτη χόκεϋ), τις δουλειές μας, τα τατουάζ και ακόμη και τη θρησκεία.
Εμείς με τους νέους Ρώσους φίλους μας – Stas και Leannah
Ένα πράγμα που παρατηρήσαμε είναι ότι οι Ρώσοι είναι πολύ πιο έξυπνοι όταν πρόκειται για την κατανάλωση αλκοόλ. Αντί να κυνηγούν έναν πυροβολισμό με ποπ ή χυμό, τρώνε κάτι. Έτσι, τρώνε συνεχώς ενώ πίνουν … και πρέπει να πω, κυνηγώντας βότκα με ένα κομμάτι αγγουριού ή ψωμί ήταν τέλειο!
Πουκάμισα! Ευθυμία σε νέους φίλους και βότκα
Αφού ταξίδευα για 39 ώρες, φτάσαμε στο OMSK. Ήταν 6:30 π.μ. τοπική ώρα, αλλά 4:30 π.μ. από τη στιγμή που μόλις ήρθαμε. Περιττό να πούμε ότι ήμασταν κουρασμένοι και κρεμασμένοι. Περάσαμε μόνο μια νύχτα σε αυτή την πόλη για να διαλύσουμε το μακρύ ταξίδι μας από το Irkutsk, τη Ρωσία στην Αστάνα του Καζακστάν. Περνούσαμε γύρω από την πόλη, απολάβαμε τον καταπληκτικό ξενώνα μας, μπήκαμε σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και blogs και κλείσαμε ένα λεωφορείο για το επόμενο βράδυ.
Γυναίκα στην αγορά στο δρόμο στο OMSK
Ήρθε η ώρα να δείτε την 3η χώρα του ταξιδιού, το σπίτι του Borat!
Έχετε τραβήξει το τρένο-Σιβηριανής πριν; Πώς ήταν το ταξίδι σας;! Πείτε μας για αυτό παρακάτω.
Σιδηρόδρομος Trans-Siberian: Ulan Bator στο Irkutsk
Ταξιδιωτικά ταξινομικά τρένα: Πεκίνο στο Ulan Bator
Μνημείες μνήμης: Μια στρογγυλοποίηση 30 ημερών ταξιδιού
Trans-Mongolian Train: Το μόνο που πρέπει να ξέρετε
Ελέγξτε το βίντεό μας “Λαμβάνοντας το τρένο Trans-Siberian!”
Όπως αυτή η ανάρτηση; Κάντε το!
Αποποίηση ευθυνών: Οι κατσίκες στο δρόμο είναι ένας συνεργάτης του Αμαζονίου και επίσης θυγατρική για μερικούς άλλους λιανοπωλητές. Αυτό σημαίνει ότι κερδίζουμε προμήθειες εάν κάνετε κλικ στο σύνδεσμο στο ιστολόγιό μας και αγοράζετε από αυτούς τους λιανοπωλητές.